Το φεγγάρι και ο Αι Βασίλης

Ένα παγωμένο βράδυ ,που το χιόνι είχε σκεπάσει τα πάντα και η γη έλαμπε πανέμορφη , το φεγγάρι από ψηλά είδε την Αφρική .

Φτωχή και ζεστή ήπειρος , τα παιδάκια κακοντυμένα και διψασμένα χωρίς γάλα και φαγητό, έπεφταν στα στρωματά τους για ύπνο .

Στις άλλες χώρες όμως, είχαν γιορτή και χαρά μεγάλη,

μέσα στα ζεστά τους σπίτια έτρωγαν και έπιναν οι άνθρωποι χαρούμενοι.

Το φεγγάρι αποφάσισε πως έπρεπε να κάνει κάτι, για  να αλλάξει τη ζωή  των φτωχών παιδιών στη γη.Πήγε λοιπόν στη χώρα του Άι Βασίλη και χτύπησε την πόρτα του.

Σου φέρνω γράμμα με ευχές, από παιδιά που ζουν σε χώρες μακρινές , είπε στον άγιο Βασίλη το φεγγάρι .

Σύννεφα έφερα πολλά να τα φορτώσεις με καλά και με χιλιάδες θαύματα.

Ο Άι Βασίλης τον άκουσε με μεγάλη προσοχή και αμέσως φώναξε τους βοηθούς του.

Φίλοι μου, τους είπε το φεγγαράκι μας θέλει να πάμε δώρα σε μια χώρα μακρινή απόψε κιόλας , ετοιμάστε δώρα και ξεκινήστε.

Πρώτος ο Κινέζος βοηθός του ,φόρτωσε με ρύζι τα σύννεφα και τα πήγε στην μακρινή ήπειρο της Αφρικής .

Δεύτερος ο Εσκιμώως Άι Βασίλης φόρτωσε πάγους στα σύννεφα και έφυγε για την έρημο της Αφρικής.

Όταν έφτασε ,έβαλε τους πάγους απαλά στη γη και από, τη ζέστη έλιωσαν και έγιναν πεντακάθαρο νεράκι για να πιουν τα παιδιά και τα ζωάκια της ερήμου.Έγιναν ποτάμια γάργαρα που κυλούσαν και πέρναγαν μέσα στα χωριά και έτσι οι γυναίκες της Αφρικής δεν θα κουβαλούσαν νερό από μακριά για της ανάγκες της οικογένειά τους .

Μέτα έφυγε ο Γερμανός με χιλιάδες πατάτες μέσα στα σύννεφα και πήγε σε κάθε πόρτα και άφησε τα τσουβάλια του για  να έχουν τα παιδιά τροφή .

Ο Ολλανδός βοηθός του Άι Βασίλη ξεκίνησε για την Αφρική με τυριά και καραμέλες και όμορφα πολύχρωμα λουλούδια , με αυτά στόλισε όλες της αυλές γύρω από της  καλύβες στα χωριά της αφρικάνικης ηπείρου.

 Ο Σκοτσέζος Άι Βασίλης  , γέμισε μπόλικο βούτυρο φτιαγμένο από τα πρόβατα και της αφράτες αγελάδες της χώρας του και το πήγε μαζί με εγγλέζικες μαρμελάδες για να γλυκάνει τα παιδάκια της Αφρικής.

Ο Μεξικανός Βοηθός ,έφυγε με τεράστια κάπελα  που θα σκιάζουν τα παιδιά από τον καυτό ήλιο άλλα και με χαρούμενες μουσικές που θα τους κάνουν να χορεύουν και να τραγουδούν με κέφι .

Ο Γάλλος βοηθός πήγε στην Αφρική τεράστιες φρατζόλες ψωμί και όμορφα πολύχρωμα ρούχα.

 Ο Ρώσος τους πήγε όμορφες κούκλες για τα κορίτσια .

Ο Ινδιάνος τους πήγε δέρματα για να κάνουν παπούτσια και φτερά για να στολίζουν το κεφάλι τους

Ο Ινδός τους έφερε μπαχαρικά για να μοσχοβολούν τα φαγητά τους

και ο Έλληνας τους πήγε γνώση ,τεράστιες κούτες με βιβλία για να μάθουν γραμματική , μαθηματικά και ιστορία, τους πήγε όμως και παραμύθια του Αίσωπου για να τα ακούνε τα παιδιά και να χαίρονται

Όταν ξημέρωσε και βγήκε ο λαμπερός ήλιος στη γη, τα παιδιά της Αφρικής είδαν έξω από της καλύβες τους τα δώρα και τα τρόφιμα. Χαμόγελα και  παιδικά μάτια που λάμπουν είναι η ελπίδα της γης και το φεγγάρι ευτυχισμένο λάμπει και αυτό κάθε βράδυ και περιμένει να κάνουμε όλοι ότι μπορούμε για  να είναι τα παιδιά στη γη παντού ευτυχισμένα .

Το χιόνι

Τριζάτο ειναι και λευκό
ήρθε να ντύσει το χωρίο
από τα σύννεφα ψηλά
κάνει ταξίδια μακρινά
και έρχεται εδώ στη γη
λίγο πριν έρθει μια γιορτή.

Τα παιδιά το αγαπούν
παίζουν μαζί του και γλιστρούν
με έλκηθρα απ την κορυφή
κάνουν κατάβαση τρελή
Φοράνε γάντια και παλτά
τουμπίτσες κάνουν με χαρά.

Χιονάνθρωποι μες στις αυλές
που έχουν μύτες μακρουλές!
Μια σκούπα τους βάζουν να κρατούν
και μαύρα μάτια να θωρούν.
Οι λίμνες πάγωσαν παιδιά,ελάτε πάμε με χαρά,
το χιόνι έπεσε λευκό πάρτε πατίνια και έλκηθρο!

το παπάκι μαθαίνει κολύμπι!

κουάκ κουάκ κουάκ
αυτός ο ήχος έρχεται από την άκρη της λίμνης .
Μέσα στα σμαραγδένια νερά της, κολυμπάει μια όμορφη λευκή πάπια με πορτοκάλι ράμφος,γλιστράει τόσο απαλά επάνω στο νεράκι και αφήνει πίσω της δυο γραμμούλες ρυτιδωμένο νερό !
Κάνει όμορφους ελιγμούς μέσα στα ψηλά καλάμια της λίμνης και βουτάει γρήγορα το κεφάλι της στο νερό,μετά το τινάζει γρήγορα, πέρα δώθε, για να στεγνώσει τα λευκά φτερά της .
Κουάκ κουάκ μαμάααααα φωνάζουν τα παπάκια της, που τα άφησε στην όχθη ,έλα πίσω μαμά ο βάτραχος μας κοιτάζει και φοβόμαστε ,ανοιγοκλείνει της ματάρες του και μας τρομάζει!
Σε λίγο πλάτςςς έπεσε μέσα στη λίμνη ένα από τα έξη παπάκια ,τα κίτρινα φτερά του βραχήκαν και άρχισε να τσουλάει στο νερό, μια χτυπούσε τις φτερούγες  του μια πλατσούριζε τα πορτοκαλί μικρά του ποδαράκια ,κουάκ κουάκ μαμααααα μου πνίγομεεεεεεεεε ,η λευκή πάπια γρήγορα το έπραξε και το ανέβασε στη ράχη της και αμέσως πήγαν στην όχθη .
Παιδιά πρέπει να σας μάθω να κολυμπάτε τους είπε,εδώ ,αυτή η λίμνη ειναι το σπίτι μας, ελάτε ελάτε ανεβείτε στη ράχη μου και σιγά σιγά θα μαθετε να γλιστράτε στο νεράκι ,θα δείτε πόσο δροσερό ειναι και θα γνωρίσετε όλους τους φίλους μας ,η λίμνη έχει ψαράκια ,εδώ ζει ο κύριος βάτραχος και τα μικρά του βατραχάκια που ακούγατε εχθές να τραγουδάνε ,θα δείτε τα νούφαρα και όταν χορταίνουμε παιχνίδια θα βγαίνουμε στην όχθη στο μικρο σπιτάκι μας!Τα παπάκια σύντομα έμαθαν να κολυμπούν σαν τη μητέρα τους ,έπαιζαν με τα μικρά βατραχάκια που πηδούσαν από πέτρα σε πέτρα, μέσα στη λίμνη και πιτσιλούσαν με  νερά στις πεταλούδες και τις μέλισσες που πετούσαν ανάμεσα στα νούφαρα.
Όταν νύχτωνε, γύριζαν στην όχθη στο μικρο ξύλινο σπιτάκι τους και μέχρι να κοιμηθούν άκουγαν το τραγούδι του κυρίου βάτραχου που έκανε συναυλία με τα βατραχάκια του για να διασκεδάσει τους φίλους της όχθης .
Κουάκ κουάκ καληνύχτα κύριε βάτραχε , καληνύχτα όμορφες πυγολαμπίδες,καληνύχτα καλά μου παπάκια έλεγε  η μαμά πάπια και τα αγκάλιασε με τα φτερά της .

Ο Πελαργός

Κάθε άνοιξη γυρνά στην παλιά του τη φωλιά
είναι ένα πουλί ψηλό και το λένε πελαργό!
Σε ψηλά καμπαναριά χτίζει όμορφη φωλιά
με σανό και με πηλό, φτιάχνει σπίτι αρχοντικό.

Αγαπάει  την κυρά του και τα τέσσερα  παιδιά του,
τα ταΐζει, τα ποτίζει και για να πετούν φροντίζει.
Κόκκινο μακρύ έχει ράμφος και μεγάλα ποδαράκια
άσπρα πούπουλα στο σώμα,μαύρες μακρουλές φτερούγες!

Περπατάει αργά αργά,μα πετάει πάντα γοργά
στον γαλάζιο ουρανό κάνει βόλτες στο χωριό
τα παιδιά τον αγαπούν, ψίχουλα κάτω πετούν
τα μαζεύει ο πελαργός και πετάει καμαρωτός
πάει στο καμπαναριό να ταΐσει το μωρό, τον μικρό του πελαργό!

Τα γατάκια

Σε ένα όμορφο σπιτάκι δίπλα από ένα ποταμάκι
μένουν δυο μικρά γατάκια που έχουν πράσινα ματάκια.

Η μικρή νοικοκυρά τους, τα  ταΐζει με ψαράκια και αυτά πιάνουν ποντικάκια !!!!

Νιάου νιάου της φωνάζουν και με γλύκα την κοιτάζουν
δε μπορεί να αντισταθεί η μικρή μας η Μαρί.

Η μικρή μας η Μαρί πλέκει έξω στην αυλή
δυο μικρά φτιάχνει χαλάκια,να ξαπλώνουν τα γατάκια.
Τα μικρά μας τα γατάκια παίζουν με τα κουβαράκια
και τα νύχια τους μπερδεύουν με κλωστές που τα παιδεύουν.

Σκαρφαλώνουν στα δεντράκια,κάνουν βόλτες στα γλαστράκια
και όταν κουραστούν πολύ κουλουριάζονται μαζί .
Γουργουρίζουν νιαουρίζουν και τα πόδια της αγγίζουν
Νιάου νιάου θέλω χάδια,θέλω πάντα να εχω ψάρια , καθαρό νεράκι θέλω
και ένα όμορφο χαλί, νιάου νιάου αγαπάω την ξενοιασιά ,τη ζεστή μας τη φωτιά
νιάου νιάου νιαουρίζουν και τον πόντικα φοβίζουν!!!!!!
Τους χειμώνες τα βραδάκια κάθοντε με τη Μαρί στο μικρό τους το χαλί και κοιτάνε τη φωτιά
χαίρονται τη ζεστασιά !!!!!! Η φωτιά μας στροβιλίζει και η γάτα νιαουρίζει !νιάου νιάουυυυυ

Το σοκολατένιο όνειρο του Τζέφ

Η μαμά νανούρισε τον μικρό Τζέφ απαλά στην αγκαλιά της.

Μπιρι μπιρι μπόμ ,μπι ρι μπι ρι μπόμ , μπι ρι μπι ρι μπέλα λαλα ,μπιρι μπιρι μπέλα, άκουμε και χαμογελά.....κοιμήσου γλυκά μωράκι μου!!

Μικρέ μου Τζέφ, σ' αγαπώ ,κοιμήσου και θα σε βαστώ.

Ο Τζέφ αποκοιμήθηκε και άρχισε να βλέπει όνειρο γλυκό και όμορφο,

με πεταλούδες απαλές πεταλούδες με διάφορα υπέροχα χρώματα,πράσινες,κίτρινες,ροζ,γαλάζιες !!

Ήτανε λέει μαζί με  άλλα παιδιά και η μαμά του, είπε πως θα τους πάει εκδρομή για να δουν τον κόσμο από ψηλά.

Έτσι άρχισε η εκδρομή τους.............

Ανέβηκαν στις ράχες από κάτι υπέροχες,πολύχρωμες,πεταλούδες και πιάνοντας τις κεραίες τους,άρχισαν να πετούν ψηλά και όλοοοοο ποιο ψηλάαααααααα.

Στον αέρα τον καθαρό, μες τα σύννεφα μια ολόκληρη συντροφιά από πεταλούδες με μικρά παιδάκια στην ράχη τους, ήταν υπέροχα εκεί ψηλά.

Έβλεπες τα πάντα, τα όμορφα δάση,τις λίμνες , ποτάμια να κυλούν γρήγορα και να αφρίζουν τα νερά όταν συναντούσαν μεγάλα εμπόδια,τους ανθρώπους να εργάζονται έξω στα χωράφια τους και τα σπιτάκια, φαίνονταν πάρα πολύ μικρά, Τα παιδιά νόμιζαν πως μπορούσαν να τα κλείσουν όλα μέσα στα χέρια τους .

Καθώς πετούσαν πάνω κάτω απαλά, είδαν ένα όμορφο σπιτάκι, χτισμένο διπλά σε ποτάμι ,η σκεπή του έλαμπε ,ήταν κατακόκκινη,σκέφτηκαν λοιπόν, πως ήταν το καταλληλότερο μέρος για διάλειμμα και αποφάσισαν να κατεβούν στην όχθη του ποταμού να πιουν λίγο νεράκι.

Όταν πλησίασαν αρκετά, διαπίστωσαν ότι όντως ήταν το ποιο όμορφο μέρος για διάλειμμα επειδή το σπιτάκι ήταν χτισμένο από σοκολάτα, σαντιγί, μπισκότα και η όμορφη σκεπή του ήταν φτιαγμένη από μαρμελάδα φράουλας μμμμ τη υπέροχη επιλογή που κάναμε!!! δε θα βρίσκαμε πουθενά στον κόσμο καλύτερο μέρος για να κολατσίσουμε παιδιά είπε η μαμά του Τζέφ.

Ελάτε παιδιά, σήμερα σας επιτρέπω να φάτε όσο θέλετε από αυτές τις λιχουδιές τους ,είπε η μαμά .

Όλοι έτρωγαν λαίμαργα μικρά κομματάκια από την σκούρα σοκολάτα,έκοβαν φρούτα που κρεμόταν  από το όμορφο φρουτόδεντρο που ήταν δίπλα στην πορτούλα του σπιτιού,

Μαμά, φώναξε ο Τζέφ ακόμη και το πόμολο στην πόρτα είναι καραμελένιο!! Αλλά λέω να δοκιμάσω καλύτερα ένα καραμελένιο λουλουδάκι από τη γλάστρα .Μόλις χόρτασαν πλατσούρισαν μες το ποτάμι για να πλύνουν τη σοκολάτα και τη ζάχαρη από τα χέρια τους .

Τόσο όμορφο και αληθινό ήταν το όνειρο που ο Τζέφ πείνασε τόσο πολύ και ξύπνησε, άρχισε να φωνάζει δυνατά, μέχρι η μανούλα να τον πάρει αγκαλίτσα και να του δώσει το μπουκάλι με το ζεστό γάλα του!!

Ο μικρός μας φίλος ,ησύχασε πάλι και αφοσιώθηκε στο μπουκάλι του ευχαριστημένος .

O Tζέφ και η περιπέτεια του στη θάλασσα

Ο Τζέφ βουτά στη θάλασσα κοχύλια να μαζέψει και ένα χταπόδι τρομερό πετιέται από το βυθό!!!!!!

Ο Μπόμπ το κοκκινόψαρο μιλάει με έναν αχινό ........

εχθές παραλίγο να με αρπάξει ένας άνθρωπος του λέει ο αχινός και να με βάλει σε ένα τσουβάλι

αλλά......ευτυχώς!!! 
Ήρθε και  με έσωσε ο αστακός,   του τσίμπησε το χέρι και οπού φύγει φύγει ο άνθρωπος !!

Λες και ο μικρός που μας κοιτάζει να θέλει να μας πάρει μαζί του ; Ρωτάει ο Μπομπ βλέποντας τον Τζέφ εκεί κοντά τους .

Μπα δεν πιστεύω του λέει ο αχινός, δε τον βλέπω να κρατάει τσουβάλι,ούτε ψαροντούφεκο, αλλά καλού κακού πάμε κοντά στο χταπόδι που  έχει μπόλικη μελάνη και μπορεί να μας σώσει από όποιον έχει άγριες διαθέσεις.

Ο Τζέφ όμως τους άκουσε και τους εξήγησε πως θέλει μόνο να εξερευνήσει το βυθό, για να πει στους φίλους του όσα θα έβλεπε .

Ααααα εντάξει αν είναι έτσι, έλα να σε βοηθήσουμε λέει ο Μπομπ εμείς γνωρίζουμε καλά το βυθό εδώ ειναι το σπίτι μας.

Έρχεται το χταπόδι  τον  τυλίγει απαλά  στο πλοκάμι του και αρχίζει την ξενάγηση.Στο ένα πλοκάμι τυλιγμένος γερά κολυμπάει χωρίς καμιά προσπάθεια ο Τζέφ με τους θαλασσινούς φίλους του να τον ακολουθούν .Ο Μπομπ το κοκκινόψαρο έκανε ελιγμούς με την ουρίτσα του όλο νάζι. Βλέπεις εκεί;

Αυτά το μεγάλα κοχύλια Τζέφ; τα λέμε  χτένια και ανοιγοκλείνουν αργά αργά.
Θα σου δείξω και τα θαλάσσια αστέρια αυτά μένουν στο βυθό σχεδόν πάντα.Να και μια μικρούλα μέδουσα με τη μαμά της ,μια αφήνει τα πλοκάμια της μια τα μαζεύει ,μια φουσκώνει και μια αδυνατίζει,,χαχαχα είναι τόσο αστεία, γελάει ο Τζέφ αλλά είναι και ομορφούλα !!
Ναι ναι βέβαια, όμορφη είναι αλλά είναι και επικίνδυνη να το ξέρεις, του λέει το χταπόδι διότι αν πλησιάσει πολύ κοντά σου,κολλάει στο δέρμα και μετά θα πονάς πολύ.

Έλα  να δεις τα φύκια που χορεύουν όλοι την ώρα σαν τρελά πέρα, δώθε ,πέρα δώθε,

εγώ ζαλίζομε μόνο που τα βλέπω φίλε Τζέφ.

Χιλιάδες ψάρια κολυμπάνε γύρω τους χαριτωμένα,ψάρια με διάφορα χρώματα , πηγαινοερχόταν  μέσα στο βυθό και με μια γρήγορη κίνηση, όλα μαζί γυρίζουν αστραπιαία προς άλλη κατεύθυνση όπως οι στρατιώτες στη διαταγή ενός ανωτέρου!! ιππόκαμποι!!!!! μα αυτά είναι σαν αλογάκια του νερού!!! φωνάζει ο Τζέφ φοβερά ενθουσιασμένος!!
 Αααα αστακοί που χώνουν τη μουρίτσα τους μες την άμμο ,είναι πανέμορφα εδώ κάτω φίλοι μου λέει ο Τζέφ.

Εεε βέβαια είναι πάρα πολύ όμορφα, αλλά δυστυχώς  δεν μπορείς να μείνεις εδώ για πάντα φίλε μου επειδή δεν είσαι ψαράκι, του λένε οι θαλάσσιοι φίλοι του!!

Τώρα θα σε ανεβάσω Τζέφ επάνω να πας στο σπίτι σου είπε το χταπόδι, αυτό είναι πολύ ευγενικό χταποδάκι μου, σε ευχαριστώ πολύ για την ξενάγηση,  υπόσχομαι ότι θα ξανά έρθω μου αρέσει πολύ ο βύθος.

Επίσης υπόσχομαι ότι θα πω σε όλους να προσέχουν και να φροντίζουν τις παραλίες φεύγοντας να παίρνουν όλα τα σκουπίδια τους για να μένει η θάλασσα καθαρή , για να μπορείτε εσείς να ζείτε σε καθαρά νερά.Με δύναμη ο Μπόμπ σπρώχνει τον Τζέφ προς τα επάνω για να φτάσει στην επιφάνεια της θάλασσας.

Ο Τζέφ πετιέται και αναρωτιέται αν ήταν αλήθεια όσα έζησε λίγο πριν ,τι κρίμα ήταν μόνο ένα πολύ όμορφο όνειρο γεμάτο περιπέτεια μέσα στο θαλάσσιο βυθό!!
Τεντώνετε και πετιέται από το κρεβάτι του,ευτυχώς που δεν είμαι ψάρι σκέφτεται ...............πως θα έτρωγα τα ωραία γλυκά της μαμάς ;
Ας πάω γρήγορα στην κουζίνα έχω όρεξη για ένα νόστιμο πρωινό!!

Τραγουδάκι

Ο Τζέφ βουτάει στα κύματα κοχύλια να μαζέψει
και το βυθό εξερευνά , μες τα κοράλλια κολυμπά
ένα χταπόδι τον κρατά με τα πλοκάμια του σφιχτά.

Μες το βυθό, μες το βυθό βρίσκει έναν αχινό και ένα χταπόδι φοβερό.

Φίλους κάνει δυο ψάρια,τα κοχύλια, τα κοράλλια.
ένας ιππόκαμπος μικρός του γνέφει κάπως σκεπτικός
ο αστακός τον κυνηγά, μα το χταπόδι τον βοηθά.
Μες το βυθό, μες το βυθό, βρίσκει έναν αχινό και ένα χταπόδι φοβερό.

Φρουτοσαλάτα!!!!

Το κεράσι και το μήλο ,ψάχνανε για ένα φίλο ,
και το μάθανε ένα βράδυ  ο ανανάς και το αχλάδι!!

Tο βερίκοκο το μάνγκο ,φύγανε από τον πάγκο
ψάχνουν γρήγορα και εκείνα ,μια φράουλα τσαχπίνα !!

Tο μαθαίνει το πεπόνι και το παγωτό που λιώνει

σύκα σμέουρα και μούρα ,μπήκανε σε μια σακούλα,

και από εκεί σε ένα πιάτο με μια κρέπα από κάτω!!!

μέλι απ' τη μελισσούλα και το τρώει η Τασούλα!!

Μια ωραία φρουτοσαλάτα φτιάχνει η μαμά και Τάρτα

έχει παγωτό βανίλια λίγο μάνγκο και σταφύλια!!

Τι ωραία που θα φάμε !!! φρούτα βλέπουν και ορμάνε,
τα μικρά μου τα παιδιά για αυτό είναι δυνατά!!

Η χώρα των πάγων

Η χώρα των πάγων

Η γη μας είναι στρογγυλή σαν μια μπαλίτσα

και όταν την κοιτάς από ψηλά έχει γαλάζια και πράσινα χρώματα αλλά στο πάνω και κάτω μέρος , είναι λευκή !!!

Εκεί είναι λευκή επειδή έχει πάγους ,τεράστια βουνά που λάμπουν !!

Σε αυτή λοιπόν τη χώρα των πάγων ζούνε γαλήνια,  τα πανέμορφα λευκά αρκουδάκια , οι φώκιες και οι μικροί χαρούμενοι πιγκουίνοι.

Βαθιά μέσα στα παγωμένα νερά ζούνε οι σολομοί και πολλά άλλα είδη ψαριών καθώς και οι κάβουρες, με τους φίλους τους ,τους μεγάλους αστακούς .

Είναι ο υπέροχος και λαμπερός κόσμος των πάγων , που της ώρες της ημέρας ο ήλιος κάνει τα πάντα να αστράφτουν ακόμη περισσότερο.

Όσο ο ήλιος λάμπει οι αρκουδίτσες μας, μαζί και όλοι οι άλλοι φίλοι μας, ξαπλώνουν πάνω στους πάγους και απολαμβάνουν τον ήλιο  τεμπέλικα, που και που ,κάνουν και καμιά βουτιά για πιάσουν κανένα ψαράκι, όταν πεινάνε για να φάνε .

Σε αυτή την όμορφη παγωμένη χώρα, ζούνε και άνθρωποι , είναι οι γλυκιά φυλή τον Εσκιμώων.

Οι Εσκιμώοι ζούνε μέσα σε σπίτια που τα φτιάχνουν από πάγο , φοράνε γούνες και ψαρεύουν ανοίγοντας τρύπες μέσα στον πάγο , κάνουν ακόμη και σκαλιά και κατεβαίνουν βαθιά μέσα στον πάγο για να μαζέψουν μύδια και όταν ακούνε το κύμα ότι γυρνά το νερό πίσω, τότε γρήγορα, γρήγορα ανεβαίνουν πάλι επάνω στην επιφάνεια των πάγων .

Αυτοί οι άνθρωποι ζουν έτσι δεκάδες χρόνια, ειρηνικά μαζί με τα ζωάκια τους και έχουν τεράστια έλκηθρα ,που τα σέρνουν τα λευκά σκυλιά της Αλάσκας.

Όλοι ήταν ευτυχισμένοι εκεί στη λευκή τους χώρα , ώσπου οι άλλοι άνθρωποι άρχισαν να μολύνουν την υπόλοιπη γη.

Οι πάγοι άρχισαν να λιώνουν τα τεράστια βουνά από πάγο έγιναν μικρά .Πολ λες αρκουδίτσες χάθηκαν γιατί την ώρα που κοιμόταν πάνω σε ένα όμορφο κομμάτι πάγου, αυτό έλιωσε και και απομακρύνθηκαν από το υπόλοιπο κοπάδι μόνες και φοβισμένες .

Αυτό έγινε πολλές φόρες ώσπου ο καλός βασιλιάς της χώρας των πάγων αποφάσισε να βρει μια λύση στο τεράστιο πρόβλημα που είχε η αγαπημένη του χώρα.

Κάλεσε τους φίλους του τα τεράστια λευκά πουλιά άλμπατρος και μίλησε μαζί τους για το πρόβλημα της χώρας τους .

Οι φώκιες οι αρκουδίτσες οι μικροί πιγκουίνοι και τα τεράστια πουλιά Αλμπατρός αποφάσισαν όλοι μαζί πως πρέπει να γίνει κάτι για να σωθούν.

Γέμισαν λοιπόν μεγάλα τσουβάλια από πάγο και χιόνι και πήγαν ψηλά στα σύννεφα!!

Εκεί μίλησαν με το βοριά και του είπαν το πρόβλημά τους , και εκείνος τους είπε ότι θα βοηθήσει όσο μπορεί .

Τα πουλιά άλμπατρος του γέμισαν τα σύννεφα με χιόνι και πάγο και ο βοριάς έδωσε διαταγή.

ΣΎΝΝΕΦΑ ΛΕΎΚΑ......... σας διατάζω να κατεβείτε χαμηλά στη γη , να πάτε παντού και να ρίξετε βροχή, πάγο και χιόνι.  Να παγώσει η γη ξανά να σώσουμε την λευκή χώρα των πάγων.

Θυμωμένος ο Βορριάς φώναζε δυνατά για μέρες ..........

άνθρωποι μην μολύνετε τη γη ,όσο την μολύνετε εγώ θα στέλνω σύννεφα ,γεμάτα χιόνι πάγο και βροχή .

Μάθετε να αγαπάτε τη γη .

Φροντίστε να είναι καθαρή , φροντίστε τα δάση ,και τα ποταμάκια σας .

Οι άνθρωποι μετά το πέρασμα τον πρώτων φοβερών ημερών μέσα σε χιονοθύελλες και  από παγωμένη βροχή ,άρχισαν να σκέφτονται πολύ σοβαρά όσα τους έλεγε ο Βοριάς.

Κρύφτηκαν μέσα στα σπίτια τους πανικόβλητοι από το πολύ κρύο και σκεφτόταν πως από εδώ και πέρα θα έκαναν ότι γινόταν για να διατηρούν τη γη καθαρή .

Ο βασιλιάς στη χώρα των πάγων εντωμεταξύ ήταν πολύ ευχαριστημένος επειδή χιόνι και πάγος έπεσε παντού και τα νερά ανέβηκαν ψηλά και τα ζωάκια ήταν επίσης πάλι χαρούμενα και ευτυχισμένα .
Οι πιγκουίνοι έκαναν συνεχώς τσουλήθρες πάνω στον πάγο και οι αρκουδίτσες έπεφταν χορτάτες για ύπνο, χωρίς να φοβούνται πως θα ξυπνήσουν και θα βρεθούν ολομόναχες σε ένα μέρος που δεν θα άντεχαν να ζήσουν για πολλές ώρες .

Τα πουλιά άλμπατρος πετούσαν καθημερινά ψηλά στον όμορφο γαλάζιο ουρανό και χαίρονταν που μπόρεσαν και βοήθησαν να σωθεί η χώρα των πάγων.

Και εμείς οι άνθρωποι είμαστε επίσης ευτυχισμένοι γιατί ο βοριάς σταμάτησε να φυσάει δυνατά και να στέλνει το χιόνι παγωμένο παντού .

τραγουδάκι

Πάγος, χιόνι ,και βροχή όμορφα είναι πολύ .

Λίγες μέρες με χιονιά θέλουν όλα τα παιδιά,

Έλκηθρο σε κορυφή για τσουλήθρα χαρωπή

και χιονάνθρωπο λευκό με καρότο και παλτό .
σε  μια λίμνη παγωμένη πατινάζ που ξετρελαίνει

χόκεϊ και άλλα πολλά, γέλια , αστεία και χαρά.

Χιόνη στην Ανταρτική μα και στη δίκη μου αυλή.

Πάγος χιόνι και βροχή όμορφα είναι πολύ

λίγες μέρες με χιονιά θέλουν όλα τα παιδιά.

Είμαι ή Λίλη ενα μωρό!!

Είμαι η Λίλη ένα μωρό και έχω κάτι να σας πω:

λίγο γάλα και μια κρεμά με χορταίνουν και είναι τρελά

πάνες καθαρές ,ζιπούνια , πιπιλίστες και μια κούνια,

είναι όσα επιθυμώ πριν να πάω στο σχολειό.

Βόλτες έξω στον αέρα ,κουδουνίστρες και ομπρέλα 

θέλω ζέστη και φωτιά ,θέλω αδέρφια και φιλιά

θέλω αγάπη, προσοχή,είμαι μια σταλιά παιδί.

Τα παιδια ολης της γης

                                           Τα παιδιά όλης της γης 

                                            

Είχαμε ένα ντουλάπι

στης κουζίνας μας την άκρη.

Μέσα βάζαμε από όλα

ότι θέλω εγώ και η Λόλα

Είχε ρύζι είχε κανέλα

καλαμπόκι καραμέλα,

ένα βάζο που είχε  μέλι,

παραδίπλα το αλεύρι.

Κρέμες για παρασκευή

που ήθελε μια συνταγή

που θα έκανε η μαμά

μα της λείπανε τα αυγά.

Τα παιδιά  θέλουν γλυκό

και βοηθήσανε για αυτό

τρέξανε όλα μαζί στον

γειτόνων την αυλή

θέλουμε λίγα αυγά τους φωνάζουν χαρωπά

 γέλασαν  όλοι μαζί

ήταν  όλοι τους καλοί

γείτονες αγαπητοί 

παίρνουν τα παιδιά τα αυγά

και τα πάνε στη μαμά

κάνει εκείνη το γλυκό

μελωμένο και αχνιστό

με σιρόπι μπόλικο

στου σπιτιού τους  την αυλή

σερβίρανε όλοι μαζί

τα ζεστά τους τα γλυκά

και φωνάξαν τα παιδιά

τους γειτόνους δυνατά 

κάθονται όλοι μαζί

μαύροι κίτρινοι λευκοί

τι γλυκά και τη χαρά που έχουν όλα τα παιδιά

μοιάζουνε σαν το ντουλάπι

στις κουζίνας μας την άκρη

μέσα του έχει από όλα

και περίμενε την ώρα

να το ανοίξουμε εμείς

τα παιδιά όλης της γης.

Ταξίδι στον τόπο της χαράς

Μια ανοιξιάτικη μέρα ο Μέχι και η Λίλη πήγαν στην όχθη ενός ποταμού για πικνίκ .
Άπλωσαν την κουβερτούλα τους , έβγαλαν τα λαχταριστά ψωμάκια από το καλαθάκι και όλες τις άλλες νοστιμιές , έφαγαν καλά ώσπου χόρτασαν.
Ο Μέχι δίψασε και ρώτησε τι  έχει  φέρει η Λίλη για να πιούνε , αλλά η Λίλη έχει ξεχάσει της πορτοκαλάδες σπίτι.
Ωωω  μην στεναχωριέσαι Λίλη μου, θα πιούμε από την πηγή που τρέχει στην όχθη που ποταμού, είπε ο Μέχι χαρούμενα, σίγουρα θα δροσιστούμε.
Ήπιαν νεράκι και έκατσαν στην όχθη.
Τα νερά τραγουδούσαν το τραγούδι του ποταμού, το ξέρετε πως ακούγετε το κελαρυστό νεράκι του ποταμού; είναι σαν τραγούδι που μαζί με τον άνεμο που διαπερνά τις φυλλωσιές των δέντρων, βγάζει μουσική.Αυτή είναι η μουσική της φύσης.
Μέσα σε όλη αυτή τη μαγευτική ατμόσφαιρα τα παιδιά ξεκουραζόταν και έπαιζαν χαρούμενα.
Θέλεις να κολυμπήσουμε Λίλη; ρώτησε ο Μέχι.
Όχι όχι,  το νερό θα είναι παγωμένο Μέχι, είναι ακόμη άνοιξη!!
Χμ νομίζω πως έχεις δίκιο , έλα να δούμε αν έχει ψαράκια της είπε ο φίλος της, Δε θα βραχούμε καθόλου Λίλη, θα σκαρφαλώσουμε σε εκείνο το τεράστιο κλαδί που κρέμεται από τον πλάτανο και θα κοιτάμε από εκεί πάνω τα νερά!!!
Τα δυο παιδιά , σκαρφαλώνοντας στο πλάτανο της όχθης, έφτασαν στο κλαδί που κρεμόταν ακριβώς πάνω από το ποτάμι!!!
Τα νερά κυλούσαν ορμητικά, γιατί την άνοιξη τα ποτάμια έχουν πολύ νερό , από τα χιόνια που λιώνουν ψηλά στα βουνά .
Ο Μέχι έχασε την ισορροπία του και ..........μπλούμ έπεσε.......... αλλά εκείνη τη στιγμή περνούσε με φόρα και ένα τεράστιο νούφαρο , μέσα σε αυτό το νούφαρο έπεσε ο μικρός Μέχι στροβιλίζονταν για  ώρα μέσα στα νερά του ποταμού, φωνάζοντας τη Λίλη.
Η Λίλη φοβισμένη τον άκουγε στην αρχή, αλλά είχε αγκαλιάσει τον κορμό του δέντρου και είχε κουρνιάσει εκεί μην ξέροντας τι να κάνει.
Ώσπου, είδε ένα άλλο τεράστιο νούφαρο να περνά  από κάτω, γρήγορα αποφάσισε πως έπρεπε να πέσει και αυτή μέσα στο νούφαρο για να βρει τον φίλο της ,αλλιώς πως θα κατάφερνε να τον συναντήσει ; Μόλις έφτασε το νούφαρο κάτω από τον κορμό, μπλούμμμ έπεσε με φόρα μέσα στο λουλούδι.Το λουλούδι ήταν μεγάλο και άνετο για να κάτσει η Λίλη ολόκληρη μέσα .
Έκατσε αναπαυτικά και πρόσεχε  γύρω της ,μήπως δει τον Μέχι .
Μετά από πολύ ώρα, είδε κοντά σε μια όχθη το Μέχι μέσα στο νούφαρο του ,να κρατάει με δύναμη ένα κλαδί και να προσπαθεί να κατέβει από την λουλουδένια βάρκα του.

Εεεε Μέχι κράτα γερά , έρχομεεεε  θα τα καταφέρουμε άρχισε να φωνάζει η Λίλη.
Πήρε θάρρος ο Φίλος μας και έκανε προσπάθεια με όλη του τη δύναμη να πιαστεί στο κλαδί της ιτιάς που κρέμονταν μέσα στα νερά. 
Χοπ  τα κατάφεραααααααα, φώναξε ενθουσιασμένος, Λίλη θα σταματήσω το νούφαρο σου με ένα μεγάλο κλαδί και μετά θα σε τραβήξω στην όχθη.
Όντως ο μικρός μας φίλος ,τα κατάφερε με επιτυχία .
Η Λίλη αν και βρεγμένη έφτασε στην όχθη χαμογελαστή.
Τώρα όμως άρχισε να νυχτώνει και τα παιδιά ανησυχούσαν για το πως θα περάσουν τη νύχτα τους  σε ένα μέρος που τους ήταν άγνωστο.
Τα μαύρα ματάκια της Λίλης δάκρυσαν και είπε στον Μέχι πως φοβόταν.
Έλα μαζί μου Λίλη μην φοβάσαι , εγώ θα βρω ένα μέρος να κοιμηθούμε ήσυχα όλη νύχτα και αύριο θα δούμε τι θα κάνουμε, της είπε ο Μέχι  .
Ο Μέχι έκοψε καλάμια από το ποτάμι, έφτιαξε ένα πορτάκι με τα καλάμια που βρήκε και το έβαλε μπροστά στο άνοιγμα ενός μεγάλου δέντρου , εκεί μέσα θα έμπαιναν να κοιμηθούν και με το πορτάκι θα είχαν προστασία από  τα άγρια ζώα.Η Λίλη έστρωσε το πάτωμα του κοιλώματος με φύλλα  και βγήκαν να κάτσουν μπροστά στη φωλίτσα τους .
Μέσα στο δάσος σκοτεινιάζει νωρίς και οι σκιές γίνονται τρομακτικές για όσους δεν έχουν ξαναδεί το δάσος νύχτα!!
Τα παιδιά καθόταν αγκαλιασμένα ήσυχα και κοιτούσαν γύρω τους τις σκιές, και όσα έλαμπαν μέσα στο σκοτάδι.
Τα μάτια της κουκουβάγιας λάμπουν μες τη νύχτα οι πυγολαμπίδες πετούν και λάμπουν επίσης όμορφα και το φεγγαράκι περνά μέσα από τα φύλλα των δέντρων και φωτίζει άχνα το δάσος.
Τα παιδιά πήγαν να κοιμηθούν στο καλυβάκι τους  στον κορμό του δέντρου .
Το πρωί με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου το δάσος ζωντανεύει !!!
Τα παιδιά ξύπνησαν από μελωδικούς ήχους , τα πουλιά μέσα στις φυλλωσιές κελαηδούσαν, οι πάπιες και οι φραγκόκοτες χτυπούσαν  τα φτερά τους και άρχιζαν τα κρωξίματα,τα μυρμήγκια φορτωμένα πηγαινοέρχονταν στα τούνελ που είχαν  δημιουργήσει και οι λαγοί άνοιγαν τα λαγούμια τους, τα σκιουράκια ροκάνιζαν ένα δέντρο δίπλα από το δικό τους ,μόνο τα παιδιά δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Και ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά τους τρεις μικρούτσικοι άνθρωποι, ντυμένοι με λουλούδια και στο κεφάλι φόραγαν  από ένα τεράστιο λουλούδι για καπέλο!!!
Καλημέρα παιδάκια τους είπαν χαρωπά.Πως φτάσατε ως εδώ; Αυτό το μέρος δεν το ξέρει κάνεις εκτός από εμάς.
Βρίσκεστε στη χώρα της χαράς και της αγάπης .
Τα παιδιά τους είπαν με ποιο τρόπο έφτασαν .
Ωραία έτσι εξηγείται λοιπόν, είπε ο ένας μικροσκοπικός άνθρωπος με το λουλούδι στο κεφάλι.
Ελάτε να σας ξεναγήσουμε στο χωριό της αγάπης παιδάκια να δείτε πως ζούμε , είσαστε εδώ ευπρόσδεκτοι.
Φτάνοντας σε ένα ξέφωτο στο δάσος, τα παιδιά είδαν κάτι που δεν είχαν ξαναδεί.
Τα μικρά ανθρωπάκια ήταν όλα ντυμένα σαν λουλούδια και είχαν όλοι πολύχρωμα καπέλα από εξωτικά λουλούδια .
Όλοι εργαζόταν εντατικά έξω από τα σπιτάκια τους ,γύρω από αναμμένες φωτιές , γελώντας και μιλώντας χαρούμενα και τα σπίτια τους ήταν κάτι τεράστια μανιτάρια .
Γυναίκες έπλεναν και έραβαν, άντρες έφτιαχναν παπούτσια από φύλλα και λουλούδια , άλλοι ετοίμαζαν φαγητό και άλλοι καθάριζαν τις όμορφες αυλές τους .
Μικρά παιδάκια μια σταλιά, έπαιζαν ήσυχα γύρω από κύκλους.
Όλα με τάξη , όλα ταχτοποιημένα σαν να ήταν φωτογραφίες και όχι αληθινά .
Αγαπάμε τη φύση και τις ομορφιές της τους εξήγησε ένα μικρό ανθρωπάκι,ζούμε ειρηνικά και απλά
εσείς οι μεγάλοι άνθρωποι ζείτε αλλιώς και σας φοβόμαστε,δεν χρειάζονται πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι  , τροφή , ειρήνη, αγάπη, εργασία και όμορφο περιβάλλον για να ζούμε ανθρώπινα .

Σήμερα είσαστε καλεσμένοι μας , θα φάτε μαζί μας και μετά θα σας πάμε στο μέρος όπου άρχισε το ταξίδι σας . 
Πα ντε πίσω και μιλήστε τους για αγάπη, για το μήνυμα ειρήνης και χαράς .
Δείτε πόσο όμορφα ζούμε μέσα στη φύση , αναπνεύστε το δροσερό μυρωδάτο άρωμα του δάσους
και πέστε στους φίλους σας ,πόσο όμορφα είναι να ξυπνάς ακούγοντας πουλιά.
Τα παιδιά έφαγαν το μεσημέρι με τα μικρά ανθρωπάκια του χωρίου της χαράς.
Ψαράκια από το ποτάμι ,φρούτα και χυμό από μαύρα βατόμουρα,νεράκι από την πηγή  ,ήταν όλα όσα δοκίμασαν στο τραπέζι του χωριού.
Τον νόστιμο χυμό τους, τον ήπιαν μέσα σε λουλούδια και αφού χαιρέτισαν όλους τους χωρικούς, φόρεσαν τα όμορφα λουλουδένια καπέλα που τους χάρισαν, για να προστατεύονται από τον καυτό ήλιο και πήγαν στην όχθη του ποταμού.
Οι χωρικοί φώναξαν δυο μεγάλους κύκνους και ανέβασαν τα παιδιά πάνω στις ράχες των κύκνων
και τους ευχήθηκαν καλό ταξίδι.
Τα πουλιά οι πάπιες και οι πελεκάνοι συνόδευαν τα παιδιά σε όλο το ταξίδι της επιστροφής .
Οι δυο φίλοι έφτασαν στα σπίτια τους και σε όλη τους τη ζωή, μιλούσαν για το ταξίδι τους  στη χώρα της χαράς .Αγαπούσαν την ειρήνη και το δάσος και συνέχισαν να  απολαμβάνουν  τα πικνίκ στο δάσος .

Οι σκέψοις ενός μωρού!!!

Είμαι ένα μικρό μωράκι  δεν μιλάω , δεν έχω όνομα και γενικά μπορώ να κάνω ελάχιστα πράγματα για τον εαυτό μου.

Οπότε ....όταν θέλω κάτι, μπήγω τις φωνές.Κλαίω απαρηγόρητα ώσπου να καταλάβουν ότι χρειάζομαι τη βοήθειά τους.

Πριν ζούσα ήσυχα μέσα στην κοιλίτσα της μαμάς μου, αλλά μια μέρα γεννήθηκα και άλλαξαν όλα για μένα.

Άρχισα να βλέπω γύρω μου πράγματα παράξενα,που δεν είχα ξαναδεί και άκουγα διάφορα , μετά άρχισαν να έρχονται κάτι πλάσματα και να με κοιτούν και να μου δείχνουν τα δόντια τους χαρούμενα. Ήταν τέτοια η χαρά τους ,που κολλούσαν τις μουρίτσες τους επάνω μου και μου μίλαγαν .

Δεν ξέρω τι τους έπιασε και μετά με έφεραν σε άλλο μέρος και με βάλανε στην κούνια αυτή που είμαι τώρα.

Από την ώρα που γεννήθηκα αλλάζω συνεχώς μέρος,μια εδώ μια εκεί. Ε δε μπορώ να πω ότι έχω παράπονο,μου δίνουν γάλα, φροντίζουν να είμαι καθαρό και με τρελαίνουν στα τραγούδια και στο χορό, και για να ησυχάσω λίγο από δαύτους κάνω ότι αποκοιμιέμαι στην αγκαλιά τους αλλιώς δε με βάζουν στην κούνια μου.

Το ζεστό μου κρεβατάκι είναι υπέροχο , η μαμά μου είναι η  ποιο όμορφη από όλες της άλλες που έρχονται και όταν έρχεται ο μπαμπάς μου, του κάνω μεγάλες χάρες και κλωτσάω τα ποδιά μου με γρήγορο ρυθμό για να καταλάβει ότι τον πάω πολύ και αυτός με πάει το ξέρω, λέει συνέχεια που είναι το αγόρι μου  που είναι  το μωρό μου και επίσης λέει ότι θα γίνω εγώ ένας άμα μεγαλώσω. Εύχομαι να γίνω ένας και όχι δύο,γιατί τότε δε θα είμαι κανονικός αλλά τι ένας θα γίνω δε λένε.

Αχ κουράστηκα, τα υπόλοιπα θα σας τα πω άλλη φορά καληνύχτα.

Τα ναυτάκια

Τα ναυτάκια του Αιγαίου και οι γλάροι

Τα ναυτάκια μας ,ήταν μικρά και εργατικά ανθρωπάκια ,που δουλεύανε σε όμορφα άσπρα καράβια και ταξίδευαν στη θάλασσα του Αιγαίου.

Είχαν όμορφες θαλασσιές στολές και άσπρα καπελάκια.

Φόρτωναν τα καραβάκια με πραμάτειες, από όλα τα νησιά και τα πηγαίναν στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά .Στην πόλη,χρειάζονται πάντα ότι παράγετε στα νησιά φέρναν χιώτικα γλυκά και μαστίχα,  λάδι και ελιές από την όμορφη Κρήτη, συκόπιτες και λικέρ από τα Επτάνησα,γλυπτά από την Τήνο, γλυκό κρασί Σαμιώτικο , ούζο από τη Λέσβο, αλλά και νόστιμα ψάρια από τη θάλασσα για να τρώνε οι άνθρωποι της πόλης.

Με αυτή την όμορφη δουλειά, είχαν χρήματα τα ναυτάκια μας και ζούσαν καθωσπρέπει και όταν γύριζαν στα νησιά τους , πηγαίναν από όλα τα καλά  στης φαμελιές τους .

Στα ταξίδια ,τους συνόδευαν οι λευκοί όμορφοι γλάροι ,τα θαλασσοπούλια του Αιγαίου.

Τα όμορφα λευκά καράβια και οι μικροί ναύτες ήταν πάντα χαρούμενοι και για πολλά πολλά χρόνια ταξίδευαν παρέα.
Τα ναυτάκια όταν είχαν πολλά ψαράκια ,τάιζαν τους γλάρους και σε αντάλλαγμα οι γλάροι τους συνόδευαν τραγουδώντας σε όλο το ταξίδι.

Μα ήρθαν δύσκολες μέρες , κάνεις δε μπορούσε να αγοράσει τα αγαθά των ναυτικών μας και τα καραβάκια, γινόταν όλο και λιγότερα στο όμορφο Αιγαίο , κάνεις δεν ήθελε ναυτάκια .Έτσι τα ναυτάκια ,γύρισαν στα νησιά τους μια μέρα στεναχωρημένα και χωρίς δώρα για το σπίτι τους .

Οι λευκοί γλάροι ,απομείναν μόνοι τους να πετούν στο Αιγαίο και κάνεις δε νοιάζονταν αν έχουν να φάνε .

Μια μέρα σε ένα νησάκι ένα από τα μικρά μας ναυτάκια καθόταν στεναχωρημένο και προσευχόταν να βρεθεί μια λύση για το πρόβλημά του .

Από μακριά είδε να έρχεται πετώντας ένας γλάρος και να τον πλησιάζει.

Καλό μου ναυτάκι του λέει ο γλάρος , πολύ στεναχωρούμε που δεν ταξιδεύεις πια και τα καραβάκια δεν διασχίζουν την γαλάζια θάλασσα .

Μα τι να κάνω; του απαντάει το ναυτάκι δεν έχω δουλειά και στο σπίτι ντρέπομαι να πάω γιατί δεν έχω να προσφέρω τίποτα στην οικογένειά μου.

Χμ  σε καταλαβαίνω και  γι' αυτό το λόγο ήρθα να σε βρω .

Κάποτε εσύ με φρόντιζες πολύ και μου έδινες ψαράκια όταν ερχόμουν στο καραβάκι σου, τώρα λοιπόν ήρθα να σε βοηθήσω εγώ και να σου πω πως θα βρεις πάλι δουλειά .

Ανέβα στη ράχη μου ναυτάκι, του λέει ο γλάρος .

Το ναυτάκι ανέβηκε και αγκάλιασε το λαιμό του γλάρου , άρχισαν να πετούν ψηλά και ακόμη ψηλότερα , στον ουρανό.

Έκπληκτο το ναυτάκι βλέπει και άλλους γλάρους με ναυτάκια πάνω στα φτερά τους, να πετούν και οι γλάροι τραγουδούσαν χαρούμενα.

Στα ναυτάκια τα καλά θα δώσουμε πάλι χαρά,θα τους πάμε μακριά σε καράβια για δουλειά .

Πετούσαν λοιπόν για πολλές ώρες και έφτασαν όλοι μαζί σε μια όμορφη χώρα , στο λιμάνι υπήρχαν πολλά καράβια με κόκκινα , λευκά και κίτρινα πανιά !!

Οι ναύτες εργαζόταν γρήγορα και φόρτωναν το φορτίο στα αμπάρια άλλα χρειαζόταν πολύ δουλειά ακόμη για να τελειώσουν με τα τσουβάλια τους .

Τα ναυτάκια μας κατέβηκαν από τις ράχες των γλάρων και χαρούμενα άρχισαν να βοηθούνε τους υπόλοιπους ναύτες .

Όταν τελείωσαν το φόρτωμα , σάλπαραν όλοι μαζί σε μακρινές θάλασσες και γνώρισαν άλλες χώρες.

Άλλα έθιμα και γλώσσες , μα αυτό δεν τους ενοχλούσε , απεναντίας τους έφερνε χαρά και μαζί με τους γλάρους τραγουδούσαν όλοι μαζί γλυκά θαλασσινά τραγούδια .

Έτσι αποκτήσαν με την εργασία τους χρήματα , ζούσαν αξιοπρεπώς και είχαν να προσφέρουν στις οικογένειές τους ότι επιθυμούσαν .

Οι γλάροι ήταν ευτυχισμένοι που μπόρεσαν να βοηθήσουν τα μικρά ναυτάκια και πάντα συνόδευαν με αγάπη τα καράβια τους όσο μακριά και αν πήγαιναν .

Για το Πάσχα Τραγουδώ

Στολισμένα καλαθάκια με ανεμώνες και αυγουλάκια

Ο δρόμος με τις νερατζιές

Πρωί πρωί σαν περπατώ,
την ώρα που πάω στο σχολείο,
στο δρόμο με την νεραντζιές,
ακούω μέσα στις  φυλλωσιές,
πουλιά μικρά να τραγουδούν
και βλέπω αηδόνια να πετούν.

Ειν' το τραγούδι τους γλυκό,
μας  αναγγέλουν  με σκοπό,
πως ήρθε η άνοιξη στη γη

και πως ανθίζουν οι αγροί.
Πως ο ξωμάχος ταπεινά
αρχίζει πάλι τη σπορά.

Τώρα είναι ο κατάλληλος  καιρός,
ο δάσκαλος και ο γονιός
για το παιδί του να νοιαστεί,
και σαν ο ήλιος θα φανεί, να πάνε μια εκδρομή,
να δουν στα δέντρα τα πουλιά,
τους πελαργούς σε μια φωλιά....
ψηλά σε ένα καμπαναριό
ταΐζουν το μικρό τους γιο.


Τα χελιδόνια αργά, αργά
με ζήλο  χτίζουν τη φωλιά,
με άχυρο και με πηλό
να βάζουν σβόλους στη  σειρά
στα μπαλκονάκια τα ψηλά. 


Τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός,
δέντρα  για να φυτέψουνε,
λουλούδια να μαζέψουνε.
Κάθε παιδί το δέντρο του,
να έχει στο σχολείο,
κάθε παιδί τη γλάστρα του
διπλά απ το θρανίο.

Φαντάσου ένα μικρό σχολειό
γεμάτο με βασιλικό,παρτέρια
που έχουνε μυρτιές , φρέζες και ντάλιες
φωτεινές, στο δρόμο με τις νεραντζιές.