Οι σκέψοις ενός μωρού!!!

Είμαι ένα μικρό μωράκι  δεν μιλάω , δεν έχω όνομα και γενικά μπορώ να κάνω ελάχιστα πράγματα για τον εαυτό μου.

Οπότε ....όταν θέλω κάτι, μπήγω τις φωνές.Κλαίω απαρηγόρητα ώσπου να καταλάβουν ότι χρειάζομαι τη βοήθειά τους.

Πριν ζούσα ήσυχα μέσα στην κοιλίτσα της μαμάς μου, αλλά μια μέρα γεννήθηκα και άλλαξαν όλα για μένα.

Άρχισα να βλέπω γύρω μου πράγματα παράξενα,που δεν είχα ξαναδεί και άκουγα διάφορα , μετά άρχισαν να έρχονται κάτι πλάσματα και να με κοιτούν και να μου δείχνουν τα δόντια τους χαρούμενα. Ήταν τέτοια η χαρά τους ,που κολλούσαν τις μουρίτσες τους επάνω μου και μου μίλαγαν .

Δεν ξέρω τι τους έπιασε και μετά με έφεραν σε άλλο μέρος και με βάλανε στην κούνια αυτή που είμαι τώρα.

Από την ώρα που γεννήθηκα αλλάζω συνεχώς μέρος,μια εδώ μια εκεί. Ε δε μπορώ να πω ότι έχω παράπονο,μου δίνουν γάλα, φροντίζουν να είμαι καθαρό και με τρελαίνουν στα τραγούδια και στο χορό, και για να ησυχάσω λίγο από δαύτους κάνω ότι αποκοιμιέμαι στην αγκαλιά τους αλλιώς δε με βάζουν στην κούνια μου.

Το ζεστό μου κρεβατάκι είναι υπέροχο , η μαμά μου είναι η  ποιο όμορφη από όλες της άλλες που έρχονται και όταν έρχεται ο μπαμπάς μου, του κάνω μεγάλες χάρες και κλωτσάω τα ποδιά μου με γρήγορο ρυθμό για να καταλάβει ότι τον πάω πολύ και αυτός με πάει το ξέρω, λέει συνέχεια που είναι το αγόρι μου  που είναι  το μωρό μου και επίσης λέει ότι θα γίνω εγώ ένας άμα μεγαλώσω. Εύχομαι να γίνω ένας και όχι δύο,γιατί τότε δε θα είμαι κανονικός αλλά τι ένας θα γίνω δε λένε.

Αχ κουράστηκα, τα υπόλοιπα θα σας τα πω άλλη φορά καληνύχτα.