Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ελαφάκι...

Το ελάφι της κοιλάδας των ζώων


Στην κοιλάδα των ζώων ζούσε, με τους φίλους του, το Ελάφι της ιστορίας μας.

Αγαπούσε την ελευθερία του και ήθελε να απολαμβάνει τις ομορφιές του δάσους και το δροσερό νεράκι από το ποτάμι της κοιλάδας, με τους άλλα ζώα τους φίλους του.
Ήταν το αγαπημένο ζωάκι της καλής μάγισσας Λίλη.
Το ελαφάκι, όμως, το θαύμαζε και ο Άρχοντας των Βουνών και το ήθελε αποκλειστικά δικό του.

Μια ημέρα, λοιπόν, φώναξε τον παντοδύναμο Μέξι και του ζήτησε την βοήθειά του για να αποκτήσει ο Άρχοντας το Ελάφι.
Θα του χάριζε ότι ήθελε αν του το έφερνε. Ήθελε να το έχει στο παλάτι του για να μπορεί να το θαυμάζει και να το καμαρώνει μόνο εκείνος  όποτε ήθελε.

Ο Μέξι άρχισε το ταξίδι του. Πήγε στην κοιλάδα των ζώων και έψαξε να βρει το ελάφι. 
Πέρασε μέρες μέσα στη μεγάλη κοιλάδα, ψάχνοντας  το ελάφι.
Αλλά η κοιλάδα ήταν μεγάλη με ποτάμι τεράστιο,  δέντρα γεμάτα φουντωτά φυλλώματα, φτέρες και λουλούδια υπήρχαν παντού. Πεταλούδες και πουλιά πετούσαν στον όμορφο γαλάζιο ουρανό  και τα σκιουράκια, μάζευαν καρπούς από τα δέντρα και τη γη, για το χειμώνα. Η καλή μάγισσα Λίλη όμως, παρακολουθούσε τον Μέξι  σε όλο το ταξίδι του , ήξερε τι έψαχνε ο Μέξι τον πλησίασε και του είπε ότι εκείνη προστατεύει το Ελάφι και πως το Ελάφι της είναι ευτυχισμένο εκεί που ζει. 
Του εξήγησε πως  αν κλείσουν το Ελάφι σε ένα παλάτι, όσο και άνετα και αν είναι, αυτό θα πεθάνει.

Ο Μέξι , όμως, συνέχισε να κυνηγάει το Ελάφι και μια μέρα το έπιασε. Το πήγε στο παλάτι και φώναξε τον Άρχοντα των Βουνών να βγει έξω να το δει και να το θαυμάσει.

Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε και η καλή μάγισσα Λίλη.
Όταν την είδε ο Μέξι , θυμήθηκε όσα του είχε πει στο δάσος η καλή μάγισσα.
Σκέφτηκε πως και ο ίδιος δε θα ήταν ευτυχισμένος αν τον έκλειναν σε ένα χώρο χωρίς να μπορεί να είναι ελεύθερος οπότε ήθελε  και να κάνει ότι του αρέσει  .

Άφησε το Ελάφι ελεύθερο και εξήγησε στον Άρχοντα πόσο σημαντικό είναι να ζει το Ελάφι ελεύθερο, με τους φίλους του. Ο Άρχοντας λυπήθηκε πολύ, αλλά αγαπούσε το Ελάφι. Σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να το θαυμάζει μέσα στο δάσος, όποτε ήθελε, Τελικά επιβράβευσε τον Μέξι  και του χάρισε ότι του είχε υποσχεθεί.

Το Ελάφι επέστρεψε στην κοιλάδα των ζώων και η χαρά των φίλων του ήταν απερίγραπτη. Οι πεταλούδες πετούσαν γύρω του, τα πουλιά κελαηδούσαν τον αγαπημένο του ήχο και η μεγάλη μηλιά έσκυψε και του χάρισε το μεγαλύτερο μήλο της, να φάει για να δυναμώσει.
Η καλή μάγισσα χαιρότανε μαζί τους και το Ελαφάκι ζούσε ευτυχισμένο.