Το σοκολατένιο όνειρο του Τζέφ

Η μαμά νανούρισε τον μικρό Τζέφ απαλά στην αγκαλιά της.

Μπιρι μπιρι μπόμ ,μπι ρι μπι ρι μπόμ , μπι ρι μπι ρι μπέλα λαλα ,μπιρι μπιρι μπέλα, άκουμε και χαμογελά.....κοιμήσου γλυκά μωράκι μου!!

Μικρέ μου Τζέφ, σ' αγαπώ ,κοιμήσου και θα σε βαστώ.

Ο Τζέφ αποκοιμήθηκε και άρχισε να βλέπει όνειρο γλυκό και όμορφο,

με πεταλούδες απαλές πεταλούδες με διάφορα υπέροχα χρώματα,πράσινες,κίτρινες,ροζ,γαλάζιες !!

Ήτανε λέει μαζί με  άλλα παιδιά και η μαμά του, είπε πως θα τους πάει εκδρομή για να δουν τον κόσμο από ψηλά.

Έτσι άρχισε η εκδρομή τους.............

Ανέβηκαν στις ράχες από κάτι υπέροχες,πολύχρωμες,πεταλούδες και πιάνοντας τις κεραίες τους,άρχισαν να πετούν ψηλά και όλοοοοο ποιο ψηλάαααααααα.

Στον αέρα τον καθαρό, μες τα σύννεφα μια ολόκληρη συντροφιά από πεταλούδες με μικρά παιδάκια στην ράχη τους, ήταν υπέροχα εκεί ψηλά.

Έβλεπες τα πάντα, τα όμορφα δάση,τις λίμνες , ποτάμια να κυλούν γρήγορα και να αφρίζουν τα νερά όταν συναντούσαν μεγάλα εμπόδια,τους ανθρώπους να εργάζονται έξω στα χωράφια τους και τα σπιτάκια, φαίνονταν πάρα πολύ μικρά, Τα παιδιά νόμιζαν πως μπορούσαν να τα κλείσουν όλα μέσα στα χέρια τους .

Καθώς πετούσαν πάνω κάτω απαλά, είδαν ένα όμορφο σπιτάκι, χτισμένο διπλά σε ποτάμι ,η σκεπή του έλαμπε ,ήταν κατακόκκινη,σκέφτηκαν λοιπόν, πως ήταν το καταλληλότερο μέρος για διάλειμμα και αποφάσισαν να κατεβούν στην όχθη του ποταμού να πιουν λίγο νεράκι.

Όταν πλησίασαν αρκετά, διαπίστωσαν ότι όντως ήταν το ποιο όμορφο μέρος για διάλειμμα επειδή το σπιτάκι ήταν χτισμένο από σοκολάτα, σαντιγί, μπισκότα και η όμορφη σκεπή του ήταν φτιαγμένη από μαρμελάδα φράουλας μμμμ τη υπέροχη επιλογή που κάναμε!!! δε θα βρίσκαμε πουθενά στον κόσμο καλύτερο μέρος για να κολατσίσουμε παιδιά είπε η μαμά του Τζέφ.

Ελάτε παιδιά, σήμερα σας επιτρέπω να φάτε όσο θέλετε από αυτές τις λιχουδιές τους ,είπε η μαμά .

Όλοι έτρωγαν λαίμαργα μικρά κομματάκια από την σκούρα σοκολάτα,έκοβαν φρούτα που κρεμόταν  από το όμορφο φρουτόδεντρο που ήταν δίπλα στην πορτούλα του σπιτιού,

Μαμά, φώναξε ο Τζέφ ακόμη και το πόμολο στην πόρτα είναι καραμελένιο!! Αλλά λέω να δοκιμάσω καλύτερα ένα καραμελένιο λουλουδάκι από τη γλάστρα .Μόλις χόρτασαν πλατσούρισαν μες το ποτάμι για να πλύνουν τη σοκολάτα και τη ζάχαρη από τα χέρια τους .

Τόσο όμορφο και αληθινό ήταν το όνειρο που ο Τζέφ πείνασε τόσο πολύ και ξύπνησε, άρχισε να φωνάζει δυνατά, μέχρι η μανούλα να τον πάρει αγκαλίτσα και να του δώσει το μπουκάλι με το ζεστό γάλα του!!

Ο μικρός μας φίλος ,ησύχασε πάλι και αφοσιώθηκε στο μπουκάλι του ευχαριστημένος .

O Tζέφ και η περιπέτεια του στη θάλασσα

Ο Τζέφ βουτά στη θάλασσα κοχύλια να μαζέψει και ένα χταπόδι τρομερό πετιέται από το βυθό!!!!!!

Ο Μπόμπ το κοκκινόψαρο μιλάει με έναν αχινό ........

εχθές παραλίγο να με αρπάξει ένας άνθρωπος του λέει ο αχινός και να με βάλει σε ένα τσουβάλι

αλλά......ευτυχώς!!! 
Ήρθε και  με έσωσε ο αστακός,   του τσίμπησε το χέρι και οπού φύγει φύγει ο άνθρωπος !!

Λες και ο μικρός που μας κοιτάζει να θέλει να μας πάρει μαζί του ; Ρωτάει ο Μπομπ βλέποντας τον Τζέφ εκεί κοντά τους .

Μπα δεν πιστεύω του λέει ο αχινός, δε τον βλέπω να κρατάει τσουβάλι,ούτε ψαροντούφεκο, αλλά καλού κακού πάμε κοντά στο χταπόδι που  έχει μπόλικη μελάνη και μπορεί να μας σώσει από όποιον έχει άγριες διαθέσεις.

Ο Τζέφ όμως τους άκουσε και τους εξήγησε πως θέλει μόνο να εξερευνήσει το βυθό, για να πει στους φίλους του όσα θα έβλεπε .

Ααααα εντάξει αν είναι έτσι, έλα να σε βοηθήσουμε λέει ο Μπομπ εμείς γνωρίζουμε καλά το βυθό εδώ ειναι το σπίτι μας.

Έρχεται το χταπόδι  τον  τυλίγει απαλά  στο πλοκάμι του και αρχίζει την ξενάγηση.Στο ένα πλοκάμι τυλιγμένος γερά κολυμπάει χωρίς καμιά προσπάθεια ο Τζέφ με τους θαλασσινούς φίλους του να τον ακολουθούν .Ο Μπομπ το κοκκινόψαρο έκανε ελιγμούς με την ουρίτσα του όλο νάζι. Βλέπεις εκεί;

Αυτά το μεγάλα κοχύλια Τζέφ; τα λέμε  χτένια και ανοιγοκλείνουν αργά αργά.
Θα σου δείξω και τα θαλάσσια αστέρια αυτά μένουν στο βυθό σχεδόν πάντα.Να και μια μικρούλα μέδουσα με τη μαμά της ,μια αφήνει τα πλοκάμια της μια τα μαζεύει ,μια φουσκώνει και μια αδυνατίζει,,χαχαχα είναι τόσο αστεία, γελάει ο Τζέφ αλλά είναι και ομορφούλα !!
Ναι ναι βέβαια, όμορφη είναι αλλά είναι και επικίνδυνη να το ξέρεις, του λέει το χταπόδι διότι αν πλησιάσει πολύ κοντά σου,κολλάει στο δέρμα και μετά θα πονάς πολύ.

Έλα  να δεις τα φύκια που χορεύουν όλοι την ώρα σαν τρελά πέρα, δώθε ,πέρα δώθε,

εγώ ζαλίζομε μόνο που τα βλέπω φίλε Τζέφ.

Χιλιάδες ψάρια κολυμπάνε γύρω τους χαριτωμένα,ψάρια με διάφορα χρώματα , πηγαινοερχόταν  μέσα στο βυθό και με μια γρήγορη κίνηση, όλα μαζί γυρίζουν αστραπιαία προς άλλη κατεύθυνση όπως οι στρατιώτες στη διαταγή ενός ανωτέρου!! ιππόκαμποι!!!!! μα αυτά είναι σαν αλογάκια του νερού!!! φωνάζει ο Τζέφ φοβερά ενθουσιασμένος!!
 Αααα αστακοί που χώνουν τη μουρίτσα τους μες την άμμο ,είναι πανέμορφα εδώ κάτω φίλοι μου λέει ο Τζέφ.

Εεε βέβαια είναι πάρα πολύ όμορφα, αλλά δυστυχώς  δεν μπορείς να μείνεις εδώ για πάντα φίλε μου επειδή δεν είσαι ψαράκι, του λένε οι θαλάσσιοι φίλοι του!!

Τώρα θα σε ανεβάσω Τζέφ επάνω να πας στο σπίτι σου είπε το χταπόδι, αυτό είναι πολύ ευγενικό χταποδάκι μου, σε ευχαριστώ πολύ για την ξενάγηση,  υπόσχομαι ότι θα ξανά έρθω μου αρέσει πολύ ο βύθος.

Επίσης υπόσχομαι ότι θα πω σε όλους να προσέχουν και να φροντίζουν τις παραλίες φεύγοντας να παίρνουν όλα τα σκουπίδια τους για να μένει η θάλασσα καθαρή , για να μπορείτε εσείς να ζείτε σε καθαρά νερά.Με δύναμη ο Μπόμπ σπρώχνει τον Τζέφ προς τα επάνω για να φτάσει στην επιφάνεια της θάλασσας.

Ο Τζέφ πετιέται και αναρωτιέται αν ήταν αλήθεια όσα έζησε λίγο πριν ,τι κρίμα ήταν μόνο ένα πολύ όμορφο όνειρο γεμάτο περιπέτεια μέσα στο θαλάσσιο βυθό!!
Τεντώνετε και πετιέται από το κρεβάτι του,ευτυχώς που δεν είμαι ψάρι σκέφτεται ...............πως θα έτρωγα τα ωραία γλυκά της μαμάς ;
Ας πάω γρήγορα στην κουζίνα έχω όρεξη για ένα νόστιμο πρωινό!!

Τραγουδάκι

Ο Τζέφ βουτάει στα κύματα κοχύλια να μαζέψει
και το βυθό εξερευνά , μες τα κοράλλια κολυμπά
ένα χταπόδι τον κρατά με τα πλοκάμια του σφιχτά.

Μες το βυθό, μες το βυθό βρίσκει έναν αχινό και ένα χταπόδι φοβερό.

Φίλους κάνει δυο ψάρια,τα κοχύλια, τα κοράλλια.
ένας ιππόκαμπος μικρός του γνέφει κάπως σκεπτικός
ο αστακός τον κυνηγά, μα το χταπόδι τον βοηθά.
Μες το βυθό, μες το βυθό, βρίσκει έναν αχινό και ένα χταπόδι φοβερό.

Φρουτοσαλάτα!!!!

Το κεράσι και το μήλο ,ψάχνανε για ένα φίλο ,
και το μάθανε ένα βράδυ  ο ανανάς και το αχλάδι!!

Tο βερίκοκο το μάνγκο ,φύγανε από τον πάγκο
ψάχνουν γρήγορα και εκείνα ,μια φράουλα τσαχπίνα !!

Tο μαθαίνει το πεπόνι και το παγωτό που λιώνει

σύκα σμέουρα και μούρα ,μπήκανε σε μια σακούλα,

και από εκεί σε ένα πιάτο με μια κρέπα από κάτω!!!

μέλι απ' τη μελισσούλα και το τρώει η Τασούλα!!

Μια ωραία φρουτοσαλάτα φτιάχνει η μαμά και Τάρτα

έχει παγωτό βανίλια λίγο μάνγκο και σταφύλια!!

Τι ωραία που θα φάμε !!! φρούτα βλέπουν και ορμάνε,
τα μικρά μου τα παιδιά για αυτό είναι δυνατά!!

Η χώρα των πάγων

Η χώρα των πάγων

Η γη μας είναι στρογγυλή σαν μια μπαλίτσα

και όταν την κοιτάς από ψηλά έχει γαλάζια και πράσινα χρώματα αλλά στο πάνω και κάτω μέρος , είναι λευκή !!!

Εκεί είναι λευκή επειδή έχει πάγους ,τεράστια βουνά που λάμπουν !!

Σε αυτή λοιπόν τη χώρα των πάγων ζούνε γαλήνια,  τα πανέμορφα λευκά αρκουδάκια , οι φώκιες και οι μικροί χαρούμενοι πιγκουίνοι.

Βαθιά μέσα στα παγωμένα νερά ζούνε οι σολομοί και πολλά άλλα είδη ψαριών καθώς και οι κάβουρες, με τους φίλους τους ,τους μεγάλους αστακούς .

Είναι ο υπέροχος και λαμπερός κόσμος των πάγων , που της ώρες της ημέρας ο ήλιος κάνει τα πάντα να αστράφτουν ακόμη περισσότερο.

Όσο ο ήλιος λάμπει οι αρκουδίτσες μας, μαζί και όλοι οι άλλοι φίλοι μας, ξαπλώνουν πάνω στους πάγους και απολαμβάνουν τον ήλιο  τεμπέλικα, που και που ,κάνουν και καμιά βουτιά για πιάσουν κανένα ψαράκι, όταν πεινάνε για να φάνε .

Σε αυτή την όμορφη παγωμένη χώρα, ζούνε και άνθρωποι , είναι οι γλυκιά φυλή τον Εσκιμώων.

Οι Εσκιμώοι ζούνε μέσα σε σπίτια που τα φτιάχνουν από πάγο , φοράνε γούνες και ψαρεύουν ανοίγοντας τρύπες μέσα στον πάγο , κάνουν ακόμη και σκαλιά και κατεβαίνουν βαθιά μέσα στον πάγο για να μαζέψουν μύδια και όταν ακούνε το κύμα ότι γυρνά το νερό πίσω, τότε γρήγορα, γρήγορα ανεβαίνουν πάλι επάνω στην επιφάνεια των πάγων .

Αυτοί οι άνθρωποι ζουν έτσι δεκάδες χρόνια, ειρηνικά μαζί με τα ζωάκια τους και έχουν τεράστια έλκηθρα ,που τα σέρνουν τα λευκά σκυλιά της Αλάσκας.

Όλοι ήταν ευτυχισμένοι εκεί στη λευκή τους χώρα , ώσπου οι άλλοι άνθρωποι άρχισαν να μολύνουν την υπόλοιπη γη.

Οι πάγοι άρχισαν να λιώνουν τα τεράστια βουνά από πάγο έγιναν μικρά .Πολ λες αρκουδίτσες χάθηκαν γιατί την ώρα που κοιμόταν πάνω σε ένα όμορφο κομμάτι πάγου, αυτό έλιωσε και και απομακρύνθηκαν από το υπόλοιπο κοπάδι μόνες και φοβισμένες .

Αυτό έγινε πολλές φόρες ώσπου ο καλός βασιλιάς της χώρας των πάγων αποφάσισε να βρει μια λύση στο τεράστιο πρόβλημα που είχε η αγαπημένη του χώρα.

Κάλεσε τους φίλους του τα τεράστια λευκά πουλιά άλμπατρος και μίλησε μαζί τους για το πρόβλημα της χώρας τους .

Οι φώκιες οι αρκουδίτσες οι μικροί πιγκουίνοι και τα τεράστια πουλιά Αλμπατρός αποφάσισαν όλοι μαζί πως πρέπει να γίνει κάτι για να σωθούν.

Γέμισαν λοιπόν μεγάλα τσουβάλια από πάγο και χιόνι και πήγαν ψηλά στα σύννεφα!!

Εκεί μίλησαν με το βοριά και του είπαν το πρόβλημά τους , και εκείνος τους είπε ότι θα βοηθήσει όσο μπορεί .

Τα πουλιά άλμπατρος του γέμισαν τα σύννεφα με χιόνι και πάγο και ο βοριάς έδωσε διαταγή.

ΣΎΝΝΕΦΑ ΛΕΎΚΑ......... σας διατάζω να κατεβείτε χαμηλά στη γη , να πάτε παντού και να ρίξετε βροχή, πάγο και χιόνι.  Να παγώσει η γη ξανά να σώσουμε την λευκή χώρα των πάγων.

Θυμωμένος ο Βορριάς φώναζε δυνατά για μέρες ..........

άνθρωποι μην μολύνετε τη γη ,όσο την μολύνετε εγώ θα στέλνω σύννεφα ,γεμάτα χιόνι πάγο και βροχή .

Μάθετε να αγαπάτε τη γη .

Φροντίστε να είναι καθαρή , φροντίστε τα δάση ,και τα ποταμάκια σας .

Οι άνθρωποι μετά το πέρασμα τον πρώτων φοβερών ημερών μέσα σε χιονοθύελλες και  από παγωμένη βροχή ,άρχισαν να σκέφτονται πολύ σοβαρά όσα τους έλεγε ο Βοριάς.

Κρύφτηκαν μέσα στα σπίτια τους πανικόβλητοι από το πολύ κρύο και σκεφτόταν πως από εδώ και πέρα θα έκαναν ότι γινόταν για να διατηρούν τη γη καθαρή .

Ο βασιλιάς στη χώρα των πάγων εντωμεταξύ ήταν πολύ ευχαριστημένος επειδή χιόνι και πάγος έπεσε παντού και τα νερά ανέβηκαν ψηλά και τα ζωάκια ήταν επίσης πάλι χαρούμενα και ευτυχισμένα .
Οι πιγκουίνοι έκαναν συνεχώς τσουλήθρες πάνω στον πάγο και οι αρκουδίτσες έπεφταν χορτάτες για ύπνο, χωρίς να φοβούνται πως θα ξυπνήσουν και θα βρεθούν ολομόναχες σε ένα μέρος που δεν θα άντεχαν να ζήσουν για πολλές ώρες .

Τα πουλιά άλμπατρος πετούσαν καθημερινά ψηλά στον όμορφο γαλάζιο ουρανό και χαίρονταν που μπόρεσαν και βοήθησαν να σωθεί η χώρα των πάγων.

Και εμείς οι άνθρωποι είμαστε επίσης ευτυχισμένοι γιατί ο βοριάς σταμάτησε να φυσάει δυνατά και να στέλνει το χιόνι παγωμένο παντού .

τραγουδάκι

Πάγος, χιόνι ,και βροχή όμορφα είναι πολύ .

Λίγες μέρες με χιονιά θέλουν όλα τα παιδιά,

Έλκηθρο σε κορυφή για τσουλήθρα χαρωπή

και χιονάνθρωπο λευκό με καρότο και παλτό .
σε  μια λίμνη παγωμένη πατινάζ που ξετρελαίνει

χόκεϊ και άλλα πολλά, γέλια , αστεία και χαρά.

Χιόνη στην Ανταρτική μα και στη δίκη μου αυλή.

Πάγος χιόνι και βροχή όμορφα είναι πολύ

λίγες μέρες με χιονιά θέλουν όλα τα παιδιά.

Είμαι ή Λίλη ενα μωρό!!

Είμαι η Λίλη ένα μωρό και έχω κάτι να σας πω:

λίγο γάλα και μια κρεμά με χορταίνουν και είναι τρελά

πάνες καθαρές ,ζιπούνια , πιπιλίστες και μια κούνια,

είναι όσα επιθυμώ πριν να πάω στο σχολειό.

Βόλτες έξω στον αέρα ,κουδουνίστρες και ομπρέλα 

θέλω ζέστη και φωτιά ,θέλω αδέρφια και φιλιά

θέλω αγάπη, προσοχή,είμαι μια σταλιά παιδί.

Τα παιδια ολης της γης

                                           Τα παιδιά όλης της γης 

                                            

Είχαμε ένα ντουλάπι

στης κουζίνας μας την άκρη.

Μέσα βάζαμε από όλα

ότι θέλω εγώ και η Λόλα

Είχε ρύζι είχε κανέλα

καλαμπόκι καραμέλα,

ένα βάζο που είχε  μέλι,

παραδίπλα το αλεύρι.

Κρέμες για παρασκευή

που ήθελε μια συνταγή

που θα έκανε η μαμά

μα της λείπανε τα αυγά.

Τα παιδιά  θέλουν γλυκό

και βοηθήσανε για αυτό

τρέξανε όλα μαζί στον

γειτόνων την αυλή

θέλουμε λίγα αυγά τους φωνάζουν χαρωπά

 γέλασαν  όλοι μαζί

ήταν  όλοι τους καλοί

γείτονες αγαπητοί 

παίρνουν τα παιδιά τα αυγά

και τα πάνε στη μαμά

κάνει εκείνη το γλυκό

μελωμένο και αχνιστό

με σιρόπι μπόλικο

στου σπιτιού τους  την αυλή

σερβίρανε όλοι μαζί

τα ζεστά τους τα γλυκά

και φωνάξαν τα παιδιά

τους γειτόνους δυνατά 

κάθονται όλοι μαζί

μαύροι κίτρινοι λευκοί

τι γλυκά και τη χαρά που έχουν όλα τα παιδιά

μοιάζουνε σαν το ντουλάπι

στις κουζίνας μας την άκρη

μέσα του έχει από όλα

και περίμενε την ώρα

να το ανοίξουμε εμείς

τα παιδιά όλης της γης.

Ταξίδι στον τόπο της χαράς

Μια ανοιξιάτικη μέρα ο Μέχι και η Λίλη πήγαν στην όχθη ενός ποταμού για πικνίκ .
Άπλωσαν την κουβερτούλα τους , έβγαλαν τα λαχταριστά ψωμάκια από το καλαθάκι και όλες τις άλλες νοστιμιές , έφαγαν καλά ώσπου χόρτασαν.
Ο Μέχι δίψασε και ρώτησε τι  έχει  φέρει η Λίλη για να πιούνε , αλλά η Λίλη έχει ξεχάσει της πορτοκαλάδες σπίτι.
Ωωω  μην στεναχωριέσαι Λίλη μου, θα πιούμε από την πηγή που τρέχει στην όχθη που ποταμού, είπε ο Μέχι χαρούμενα, σίγουρα θα δροσιστούμε.
Ήπιαν νεράκι και έκατσαν στην όχθη.
Τα νερά τραγουδούσαν το τραγούδι του ποταμού, το ξέρετε πως ακούγετε το κελαρυστό νεράκι του ποταμού; είναι σαν τραγούδι που μαζί με τον άνεμο που διαπερνά τις φυλλωσιές των δέντρων, βγάζει μουσική.Αυτή είναι η μουσική της φύσης.
Μέσα σε όλη αυτή τη μαγευτική ατμόσφαιρα τα παιδιά ξεκουραζόταν και έπαιζαν χαρούμενα.
Θέλεις να κολυμπήσουμε Λίλη; ρώτησε ο Μέχι.
Όχι όχι,  το νερό θα είναι παγωμένο Μέχι, είναι ακόμη άνοιξη!!
Χμ νομίζω πως έχεις δίκιο , έλα να δούμε αν έχει ψαράκια της είπε ο φίλος της, Δε θα βραχούμε καθόλου Λίλη, θα σκαρφαλώσουμε σε εκείνο το τεράστιο κλαδί που κρέμεται από τον πλάτανο και θα κοιτάμε από εκεί πάνω τα νερά!!!
Τα δυο παιδιά , σκαρφαλώνοντας στο πλάτανο της όχθης, έφτασαν στο κλαδί που κρεμόταν ακριβώς πάνω από το ποτάμι!!!
Τα νερά κυλούσαν ορμητικά, γιατί την άνοιξη τα ποτάμια έχουν πολύ νερό , από τα χιόνια που λιώνουν ψηλά στα βουνά .
Ο Μέχι έχασε την ισορροπία του και ..........μπλούμ έπεσε.......... αλλά εκείνη τη στιγμή περνούσε με φόρα και ένα τεράστιο νούφαρο , μέσα σε αυτό το νούφαρο έπεσε ο μικρός Μέχι στροβιλίζονταν για  ώρα μέσα στα νερά του ποταμού, φωνάζοντας τη Λίλη.
Η Λίλη φοβισμένη τον άκουγε στην αρχή, αλλά είχε αγκαλιάσει τον κορμό του δέντρου και είχε κουρνιάσει εκεί μην ξέροντας τι να κάνει.
Ώσπου, είδε ένα άλλο τεράστιο νούφαρο να περνά  από κάτω, γρήγορα αποφάσισε πως έπρεπε να πέσει και αυτή μέσα στο νούφαρο για να βρει τον φίλο της ,αλλιώς πως θα κατάφερνε να τον συναντήσει ; Μόλις έφτασε το νούφαρο κάτω από τον κορμό, μπλούμμμ έπεσε με φόρα μέσα στο λουλούδι.Το λουλούδι ήταν μεγάλο και άνετο για να κάτσει η Λίλη ολόκληρη μέσα .
Έκατσε αναπαυτικά και πρόσεχε  γύρω της ,μήπως δει τον Μέχι .
Μετά από πολύ ώρα, είδε κοντά σε μια όχθη το Μέχι μέσα στο νούφαρο του ,να κρατάει με δύναμη ένα κλαδί και να προσπαθεί να κατέβει από την λουλουδένια βάρκα του.

Εεεε Μέχι κράτα γερά , έρχομεεεε  θα τα καταφέρουμε άρχισε να φωνάζει η Λίλη.
Πήρε θάρρος ο Φίλος μας και έκανε προσπάθεια με όλη του τη δύναμη να πιαστεί στο κλαδί της ιτιάς που κρέμονταν μέσα στα νερά. 
Χοπ  τα κατάφεραααααααα, φώναξε ενθουσιασμένος, Λίλη θα σταματήσω το νούφαρο σου με ένα μεγάλο κλαδί και μετά θα σε τραβήξω στην όχθη.
Όντως ο μικρός μας φίλος ,τα κατάφερε με επιτυχία .
Η Λίλη αν και βρεγμένη έφτασε στην όχθη χαμογελαστή.
Τώρα όμως άρχισε να νυχτώνει και τα παιδιά ανησυχούσαν για το πως θα περάσουν τη νύχτα τους  σε ένα μέρος που τους ήταν άγνωστο.
Τα μαύρα ματάκια της Λίλης δάκρυσαν και είπε στον Μέχι πως φοβόταν.
Έλα μαζί μου Λίλη μην φοβάσαι , εγώ θα βρω ένα μέρος να κοιμηθούμε ήσυχα όλη νύχτα και αύριο θα δούμε τι θα κάνουμε, της είπε ο Μέχι  .
Ο Μέχι έκοψε καλάμια από το ποτάμι, έφτιαξε ένα πορτάκι με τα καλάμια που βρήκε και το έβαλε μπροστά στο άνοιγμα ενός μεγάλου δέντρου , εκεί μέσα θα έμπαιναν να κοιμηθούν και με το πορτάκι θα είχαν προστασία από  τα άγρια ζώα.Η Λίλη έστρωσε το πάτωμα του κοιλώματος με φύλλα  και βγήκαν να κάτσουν μπροστά στη φωλίτσα τους .
Μέσα στο δάσος σκοτεινιάζει νωρίς και οι σκιές γίνονται τρομακτικές για όσους δεν έχουν ξαναδεί το δάσος νύχτα!!
Τα παιδιά καθόταν αγκαλιασμένα ήσυχα και κοιτούσαν γύρω τους τις σκιές, και όσα έλαμπαν μέσα στο σκοτάδι.
Τα μάτια της κουκουβάγιας λάμπουν μες τη νύχτα οι πυγολαμπίδες πετούν και λάμπουν επίσης όμορφα και το φεγγαράκι περνά μέσα από τα φύλλα των δέντρων και φωτίζει άχνα το δάσος.
Τα παιδιά πήγαν να κοιμηθούν στο καλυβάκι τους  στον κορμό του δέντρου .
Το πρωί με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου το δάσος ζωντανεύει !!!
Τα παιδιά ξύπνησαν από μελωδικούς ήχους , τα πουλιά μέσα στις φυλλωσιές κελαηδούσαν, οι πάπιες και οι φραγκόκοτες χτυπούσαν  τα φτερά τους και άρχιζαν τα κρωξίματα,τα μυρμήγκια φορτωμένα πηγαινοέρχονταν στα τούνελ που είχαν  δημιουργήσει και οι λαγοί άνοιγαν τα λαγούμια τους, τα σκιουράκια ροκάνιζαν ένα δέντρο δίπλα από το δικό τους ,μόνο τα παιδιά δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Και ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά τους τρεις μικρούτσικοι άνθρωποι, ντυμένοι με λουλούδια και στο κεφάλι φόραγαν  από ένα τεράστιο λουλούδι για καπέλο!!!
Καλημέρα παιδάκια τους είπαν χαρωπά.Πως φτάσατε ως εδώ; Αυτό το μέρος δεν το ξέρει κάνεις εκτός από εμάς.
Βρίσκεστε στη χώρα της χαράς και της αγάπης .
Τα παιδιά τους είπαν με ποιο τρόπο έφτασαν .
Ωραία έτσι εξηγείται λοιπόν, είπε ο ένας μικροσκοπικός άνθρωπος με το λουλούδι στο κεφάλι.
Ελάτε να σας ξεναγήσουμε στο χωριό της αγάπης παιδάκια να δείτε πως ζούμε , είσαστε εδώ ευπρόσδεκτοι.
Φτάνοντας σε ένα ξέφωτο στο δάσος, τα παιδιά είδαν κάτι που δεν είχαν ξαναδεί.
Τα μικρά ανθρωπάκια ήταν όλα ντυμένα σαν λουλούδια και είχαν όλοι πολύχρωμα καπέλα από εξωτικά λουλούδια .
Όλοι εργαζόταν εντατικά έξω από τα σπιτάκια τους ,γύρω από αναμμένες φωτιές , γελώντας και μιλώντας χαρούμενα και τα σπίτια τους ήταν κάτι τεράστια μανιτάρια .
Γυναίκες έπλεναν και έραβαν, άντρες έφτιαχναν παπούτσια από φύλλα και λουλούδια , άλλοι ετοίμαζαν φαγητό και άλλοι καθάριζαν τις όμορφες αυλές τους .
Μικρά παιδάκια μια σταλιά, έπαιζαν ήσυχα γύρω από κύκλους.
Όλα με τάξη , όλα ταχτοποιημένα σαν να ήταν φωτογραφίες και όχι αληθινά .
Αγαπάμε τη φύση και τις ομορφιές της τους εξήγησε ένα μικρό ανθρωπάκι,ζούμε ειρηνικά και απλά
εσείς οι μεγάλοι άνθρωποι ζείτε αλλιώς και σας φοβόμαστε,δεν χρειάζονται πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι  , τροφή , ειρήνη, αγάπη, εργασία και όμορφο περιβάλλον για να ζούμε ανθρώπινα .

Σήμερα είσαστε καλεσμένοι μας , θα φάτε μαζί μας και μετά θα σας πάμε στο μέρος όπου άρχισε το ταξίδι σας . 
Πα ντε πίσω και μιλήστε τους για αγάπη, για το μήνυμα ειρήνης και χαράς .
Δείτε πόσο όμορφα ζούμε μέσα στη φύση , αναπνεύστε το δροσερό μυρωδάτο άρωμα του δάσους
και πέστε στους φίλους σας ,πόσο όμορφα είναι να ξυπνάς ακούγοντας πουλιά.
Τα παιδιά έφαγαν το μεσημέρι με τα μικρά ανθρωπάκια του χωρίου της χαράς.
Ψαράκια από το ποτάμι ,φρούτα και χυμό από μαύρα βατόμουρα,νεράκι από την πηγή  ,ήταν όλα όσα δοκίμασαν στο τραπέζι του χωριού.
Τον νόστιμο χυμό τους, τον ήπιαν μέσα σε λουλούδια και αφού χαιρέτισαν όλους τους χωρικούς, φόρεσαν τα όμορφα λουλουδένια καπέλα που τους χάρισαν, για να προστατεύονται από τον καυτό ήλιο και πήγαν στην όχθη του ποταμού.
Οι χωρικοί φώναξαν δυο μεγάλους κύκνους και ανέβασαν τα παιδιά πάνω στις ράχες των κύκνων
και τους ευχήθηκαν καλό ταξίδι.
Τα πουλιά οι πάπιες και οι πελεκάνοι συνόδευαν τα παιδιά σε όλο το ταξίδι της επιστροφής .
Οι δυο φίλοι έφτασαν στα σπίτια τους και σε όλη τους τη ζωή, μιλούσαν για το ταξίδι τους  στη χώρα της χαράς .Αγαπούσαν την ειρήνη και το δάσος και συνέχισαν να  απολαμβάνουν  τα πικνίκ στο δάσος .